Dan Zajedničkog veća opština ove godine proslavljen je dvadesetak dana kasnije zbog katastrofalnih poplava koje su prošlog meseca pogodile ceo region, odnosno Srbiju, Bosnu i Hercegovinu i Hrvatsku.
Zajedničko veće opština osnovano je 23. maja 1997. godine na osnovu Erdutskog sporazuma i pisma namere vlade Republike Hrvatske. Od tada pa do danas, po funkciji koja joj je dodeljena, ali i po samom značaju za srpski narod na ovom prostoru, ova institucija izrasla je u jednu od najvažnijih srpskih institucija u Republici Hrvatskoj.
Svečana akademija Zajedničkog veća opština bila je prilika da se zaslužnim pojedincima dodele priznanja. Tako su po odluci skupštine Zajedničkog veća opština povelju koja je javno priznanje za doprinos očuvanju i razvoju nacionalnog, kulturnog i duhovnog identiteta srpske etničke zajednice na prostoru delovanja ZVO-a, Republike Hrvatske, Republike Srbije i srpske dijaspore, dobili predsednik SDSS-a dr Vojislav Stanimirović i predsednik Srpskog narodnog veća iz Zagreba prof. dr Milorad Pupovac.
Pored ove dve povelje skupština Zajedničkog veća opština odlučila je da posthumno dodeli plaketu pokojnom Ljubiši Bukviću iz Darde, dugugodišnjem kulturnom radniku, koreografu i velikom zaljubljeniku u srpsku narodnu igru koji je svoje znanje preneo na mnogobrojne mlade folkloraše u mnogim kulturno-umetničkim društvima sa prostora istočne Slavonije, Baranje i zapadnog Srema. Plaketu za pokojnog Ljubišu Bukvića koju je uručio predsednik ZVO-a Dragan Crnogorac, primila je Ljubišina supruga Ljuba Bukvić.
U svečanom programu akademije učestvovali su Vukovarsko srpsko pevačko društvo „Javor“ koje je na samom početku izvelo himne Republike Hrvatske, srpske zajednice u Hrvatskoj i Evropske unije. U drugom delu Ansambl narodnih igara iz Vukovara predstavio se sa nekoliko srpskih gradskih igara sa kraja 19. i početka 20. veka, dok je glumac Srpskog narodnog pozorišta iz Novog Sada Jugoslav Krajinov pročitao odlomak iz knjige srpskog naučnika Milutina Milankovića „Kroz vasionu i vekove“, kao i čuveni govor srpskog prvaka Jaše Tomića iz novembra 1918. godine koji je izgovorio prilikom prisajedinjenja Bačke, Banata i Baranje Kraljevini Srbiji.
