Na današnji dan, 1. jula 1853. godine preminuo je srpski romantičarski pjesnik Branko Radičević. Pisao je ljubavne i rodoljubive pjesme, a pred sam kraj života elegije. Mnogi književni kritičari ga smatraju najznačajnijim romantičarskim pjesnikom, pored Jovana Jovanovića Zmaja i Laze Kostića. Svoje pjesme pisao je na čistom narodnom jeziku u duhu modernog evropskog romantizma.

Radičević je rođen u Slavonskom Brodu 1824. godine. Školovao se u Zemunu, Sremskim Karlovcima, Temišvaru i Beču, gdje je studirao prava i medicinu i ušao u najuži krug Karadžićevih pristalica i prijatelja. Prvu knjigu pjesama objavio je u Beču 1847. godine. Tom prvom knjigom pjesama napisanom na narodnom jeziku, doprinosi pobjedi Vuka Stefanovića Karadžića, u namjeri da dokaže da je srpski narodni jezik jedini pravi jezik Srba.

Pisao je lirske i epske pjesme kao i elegije. Njegovo najpoznatije djelo je pjesma „Đački rastanak“, a elegija „Kad mlidijah umrijeti“ smatra se jednom od najljepših elegija u srpskoj književnosti. Radičević je uz Đuru Daničića bio sljedbenik Vukove reforme pravopisa srpskog jezika i uvođenja narodnog jezika u književnost. Umro je sa svega 29 godina od tuberkuloze u Beču, 1. jula 1853. godine, a tri decenije kasnije sahranjen je na Stražilovu.

Za sedam godina, koliko je stvarao, ostavio nam je u naslijeđe 54 lirske i sedam epskih pjesama, 28 pisama i jedan odgovor na kritiku.

Brankovi dani u Vukovaru

Od 2007. godine, na inicijativu pokojnog starešine hrama Prepodobne matere Paraskeve na Dobroj vodi u Vukovaru protojereja-stavrofora Jovana Radivojevića, održava se kulturna manifestacija Brankovi dani u Vukovaru. Manifestacija se održava na mjestu koje je za svog života često posjećivao Radičević.

Na najstarijem trgu u Vukovaru, na uglu ulica dr Franje Tuđmana i Zmajeve, nalazi se zgrada „Magaze Mihailović – rodna kuća majke srpskog pesnika Branka Radičevića, Ruže Mihailović-Radičević”. Ova građevina u baroknom stilu izgrađena je krajem 18. stoljeća, a u vlasništvu porodice Mihailović je od 1780. godine.

U Slavonskom Brodu, rodnom mjestu Branka Radičevića, u neposrednoj blizini centra grada, u ulici Vladimira Mačeka (ranije Branka Radičevića) na broju 51, nalazi se i danas kuća, na mjestu gdje je nekada postojala „Rodna kuća srpskog pesnika Branka Radičevića“. Saborna crkva Svetog Georgija u kojoj je kršten Branko Radičević, nalazila se nekada u ulici Dr Andrije Štampara u blizini Opšte bolnice „Dr Josip Benčević“ u Slavonskom Brodu. Crkva je za vrijeme Drugog svjetskog rata do temelja srušena odlukom nadležnih vlasti Nezavisne Države Hrvatske. Nakon Drugog svjetskog rata na ovom mjestu izgrađen je parking prostor.

Muzika napisana na stihove Branka Radičevića

Stihovi Branka Radičevića veoma su melodični, te je on jedan od najpjevanijih srpskih pjesnika. Svakako je najpoznatije „Brankovo kolo“, s muzikom koju je Jovan Paču komponirao na odlomak iz Đačkog rastanka, koje se horski pjeva i igra.

Tu je i sevdalinka „Gde si dušo, gde si rano“ (Ukor), za koju je originalnu muziku napisao Davorin Jenko. Na istu muzičku temu postoji i moćna instrumentalna rokenrol verzija Radomira Mihailovića Točka.

Kompozitor Kornelije Kovač napisao je muziku na stihove pjesme „Mini Karadžić u spomenicu“ (Pjevam danju, pjevam noću), a otpjevao ju je Zdravko Čolić.