Čovjek je neponovljiv

i zločini su neponovljivi

Na komemorativnim skupovima u Jasenovcu i drugdje čuje se fraza „da se ne ponovi”.

Izgovaraju je ne samo političari nego i visoki crkveni dostojanstvenici. Upotrebio ju je i papa Franjo, povodom Aušvica.

Javlja se pitanje: šta da se ne ponovi?

Svaki čovjek je jedan jedini – neponovljiv.

Svačija smrt je neponovljiva.

I u nepojamnim zvjerstvima sve žrtve su pojedinci, a to su i dželati.

Кonkretni ustaški krvnik koji ubija dijete ili starca ima svoje ime i prezime kao i njegove žrtve.

Uz napomenu: na strašne načine ubijana su i djeca koja još nisu imala ni imena.

Zar se to može ponoviti?

Naravno, svi užasi su dio kolektivnog stradanja.

U NDH Srbi, Jevreji i Romi uništavani su u masovnim zločinima pred kojima se ledi um.

U posljednjem ratu slike poglavnika Ante Pavelića nalazile su se u kasarnama Hrvatske vojske.

Veličano je ustaštvo.

Tisuće ustaških simbola „ukrasile su” zgrade, saobraćajnice, srušene i spaljene kuće pobijenih i prognanih Srba.

Radi se o obnovi „ideologije” mržnje i smrti.

Ali u istoriji nema ponavljanja.