Lazar Bačić (1865. – poslije 1940.), ugledni jasenovački trgovac, jedan od najvećih srpskih dobrotvora. Zajedno s bratom Jovanom bavio se trgovinom, u svom posjedu imao je više trgovačkih radnji u Zagrebu i Jasenovcu, kao i tamošnju ciglanu
Bio je jedan od osnivača Srpske banke u Zagrebu, dugogodišnji predsjednik Crkvene opštine u Jasenovcu, član Privrednikovog Patronata u vrijeme njegovog osnivanja 1911. godine i jedan od Privrednikovih najvećih dobrotvora
Zauzimao se za zbrinjavanje srpske omladine, o svom trošku poslao je Privredniku samo iz svog mjesta 104 đaka. Pored redovitih novčanih uplata, 1921. godine poklonio je Privredniku raskošnu dvokatnicu s radnjom na uglu Gajeve i Berislavićeve ulice u centru Zagreba i još sto hiljada dinara.
Iskazi svjedoka govore o Lazaru Bačiću kao o najvećem dobrotvoru samog Jasenovca. Svake godine o prazniku Vrbice slao je po 10.000 dinara za odijevanje siromašne djece, ne samo pravoslavne, već podjednako i katoličke.
Njegovu imovinu ustaške vlasti su konfiskovale i uslijed poplava u logorima 1 i 2 u Jasenovcu, upotrijebile industrijska postrojenja za otvaranje logora 3 – Ciglane, koji je na tom mjestu postojao do 23. aprila 1945.
Lokacija je bila pogodna zbog saobraćajnog položaja Jasenovca, kao i zbog nepristupačnog terena koji otežava prilaz logoru i onemogućava bjekstvo.
Imanje velikog dobrotvora, sinonima humanizma, pretvoreno je u simbol stradanja i patnje. Lazar Bačić umro je u Zagrebu 1941. godine, u prvim danima nakon uspostave NDH, a imovina koju je darovao Privredniku nije Društvu vraćena do danas.
