Mitropolit zagrebački Dositej (svjetovno ime Dragutin Vasić) rođen je u Beogradu 1878. godine. Gimnaziju i bogosloviju završio je u rodnom gradu, a zatim je diplomirao i magistrirao na Duhovnoj akademiji u Kijevu. Filozofiju je studirao na univerzitetima u Berlinu i Lajpcigu. Zamonašio se još kao đak bogoslovije, u kojoj je po povratku sa studija 1907. radio kao profesor. Dvije godine kasnije upućen je na studije u Ženevu, pa na Sorbonu, gdje je ostao sve do izbijanja Prvog balkanskog rata 1912. U maju 1913. godine postavljen je za episkopa niškog. Prvi svjetski rat je proveo u bugarskoj internaciji.

Kad je 1931. stvorena Zagrebačka eparhija, postavljen je za prvog mitropolita zagrebačkog. U ovom gradu osnovao je pravoslavni manastir posvećen Svetoj Petki na Svetom Duhu, u neposrednoj blizini današnje Srpske pravoslavne opšte gimnazije Katarina Kantakuzina Branković. Radio je i na osposobljavanju pravoslavnih monahinja za rad u bolnicama. Ustaše su ga uhapsile na samom početku Drugog svjetskog rata, 7. maja 1941. godine. Bio je zatočen i mučen, a onda su ga Nijemci, u veoma teškom stanju, prebacili u Beograd.

Po svjedočenju Božidara Cerovskog, šefa ustaške policije u Zagrebu, „Mitropolit je bio tako strašno izmrcvaren da je jedva živ utrpan u vlak za Beograd“. U Zemunu iz teretnog vagona bolesnog mitropolita preuzimaju njemačke okupacijske vlasti i sprovode ga u Beograd. Nekoliko mjeseci nakon toga umro je u manastiru Vavedenje u Beogradu 13. januara 1945 godine, od teških posledica zlostavljanja.

Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve je 1998. godine, zbog mučeničkog stradanja i ispovjedanja pravoslavne vjere, proglasio mitropolita zagrebačko-ljubljanskog Dositeja za Ispovednika-mučenika. U kalendaru SPC od tada se pominje 13. januara.